„Milenina melanholija“ je montaža mojih amaterskih snimaka i fotografija sa izložbe „San o buđenju“, koja je povodom velikog jubileja, stogodišnjice od rođenja Milene Pavlović Barilli, održana u galeriji SANU, u periodu od 17. jula do 25. avgusta ove godine. Izložba, retrospektivnog karaktera, izazvala je veliku pažnju, jer je na kraju procenjeno da je imala preko 90 hiljada posetilaca, što će je sigurno uvrstiti u jedan od najznačajnijih kulturnih događaja ove godine, kada se budu svodili računi. Veoma je uzbudljiva i ohrabrujuća činjenica da je izložba imala rekodrnu posećenost, ali o svemu tome, kao i o obeležavanju jubileja, drugi put.

Dakle, ovo je moja prva montaža uopšte i dosad nisam imao nikakvog iskustva u tome, ali sam prilično zadovoljan, jer sam kroz takvu sintezu uspeo bar malo da dočaram, kako izgled i ambijent same izložbe, tako i ono što je od većeg značaja za mene – izraženu melanholičnost i isprepletanost sna i unutrašnjeg poimanja sveta i mećuljudskih odnosa kroz tihu i prikrivenu patnju, nostalgičnost i nemogćnost deljenja sa drugima kroz ostale, konvencionalne oblike komunikacije, osim kroz umetnost. Neke njene slike iražavaju takav kompleksan sklop utisaka, stanja, osećanja više od ostalih, i one su istaknute ponovljenim pojavljivanjem u videu. To su uglavnom dela nastala u periodu od 1932. do 1935. godine. Sa ovom video-montažom sjajno komunicira muzička podloga, koja otvara potpuno novi krug utisaka i asocijacija, ali nikako ne narušava ideje i zagonetke koje nam zadaju Milenina dela, što je svakako prvi plan video-zapisa, već u ulozi auditivne upotpunjenosti Mileninoj melanholiji daje muziku koju zaslužuje i time otvara širi, ali ne manje kvalitetan prostor iz koga ovaj video komunicira sa gledaocima. Muzičku podlogu predstavlja sjajna pesma Lunatic irske pevečice Dolores O’Riordan, sa njenog drugog solističkog albuma iz 2009. godine No Baggage, inače lidera čuvene grupe The Cranberries, koja je ove godine ponovo počela sa radom.